Stop Pretending That You Are Not A Sinner (Translated Into Greek)





A special thank you to Jordan Tsakmalis of Katerini, Greece, for his recent translation of this sermon. 

ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΥΠΟΚΡΙΝΕΣΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ, ΤΟ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟ
(Μετάφραση στα ελληνικά του θαυμάσιου κηρύγματος ''Stop pretending you are not a sinner, με θέμα της Βάπτιση, του λουθηρανού ποιμένα Matt Richard)
Mατθαίος 3:13-17
Tην εποχή εκείνη, όποιος ρωτούσε ποιοι ήταν το πρότυπο, το μοντέλο πολιτών, θα έπαιρνε ως απάντηση ότι ήταν οι Φαρισαίοι και οι Σαδδουκαίοι. Oι άνθρωποι εκείνοι ήταν άκρως σχολαστικοί και προσεκτικοί στις λεπτομέρειες. Ήταν άψογοι σε όλα.
Έτσι, το πράγμα απέκτησε εκπληκτικό ενδιαφέρον όταν οι Φαρισαίοι και οι Σαδδουκαίοι ήρθαν σε επαφή και σε σύγκρουση με τον Ιωάννη το Βαπτιστή. Μπορούμε να τους φανταστούμε με πρόσωπα ειρωνικά και με τις μύτες να φτάνουν στο ταβάνι. Μπορούμε, επίσης, να φανταστούμε τον Ιωάννη το Βαπτιστή να βάζει στόχο την περηφάνεια και την αυτοδικαίωσή τους όταν τους είπε:
''Φέρτε καρπούς άξιους μετανοίας. Μη λέτε στους εαυτούς σας: ''Εμείς έχουμε πατέρα τον Αβραάμ''. Το τσεκούρι βρίσκεται στη ρίζα του δέντρου. Κάθε δέντρο που δε φέρει καλό καρπό, θα κοπεί και θα ριχτεί στη φωτιά''.
Με άλλα λόγια, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής τούς είπε: ε, εσείς Φαρισαίοι και Σαδδουκαίοι, σταματήστε να υποκρίνεστε ότι είστε αγιότεροι των άλλων. Σταματήστε να υποκρίνεστε ότι δεν είστε αμαρτωλοί. Ξεπεζεψτε από τα άλογά σας και ελάτε σε αυτά τα βρώμικα νερά, να ομολογήσετε τις αμαρτίες σας σε σκέψεις, λόγια και πράξεις. Ομολογήστε τις αμαρτίες σας. Βααπτιστείτε.
Όμως, το πράγμα έγινε ακόμη πιο ενδιαφέρον, όταν ο ίδιος ο Ιησούς από τη Γαλιλαία ήρθε στον Ιωάννη, στον Ιορδάνη ποταμό. Βλέπετε, όταν ο Ιησούς ήρθε σε αυτόν, ήρθε για να βαπτιστεί. Ο Ιωάννης, αμέσως, προσπάθησε να τον αποτρέψει. ''Εγώ έχω ανάγκη να βαπτιστώ από εσένα'' του είπε. Ο Ιησούς επέμεινε: ''Κάντο. Το έργο του Θεού ολοκληρώνεται αυτή τη στιγμή, σε αυτό το βάπτισμα. Τα πάντα που συνέβησαν ανά τους αιώνες, εκπληρώνονται, τώρα, εδώ''. Έτσι, ο Ιησούς βαπτίστηκε από τον Ιωάννη στο βάπτισμα της μετάνοιας για τις αμαρτίες.
Τώρα, σκεφτείτε για λίγο τη στιγμή εκείνη. Οι θρησκευτικοί ηγέτες οι οποίοι ήταν γεμάτοι αδυναμίες, πομπώδη αλαζονεία και ξιπασμένη συμπεριφορά, απέφευγαν το βάπτισμα του Ιωάννη, γιατί έκρυβαν τις αμαρτίες τους και υποτιμούσαν τη σοβαρότητά τους. Αρνούνταν να βαπτιστούν, γιατί ήταν επιμελώς πλυμένοι και καθαρισμένοι εξωτερικά και δεν αντιλαμβάνονταν το πόσο βρώμικοι ήταν εσωτερικά. Θεωρούσαν τον εαυτό τους δίκαιο, όχι σαν όλους εκείνους τους πενταβρώμικους, άθλιους αμαρτωλούς που προσέρχονταν να βαπτιστούν στα θολά νερά του Ιορδάνη. Από την άλλη, ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος είναι αναμάρτητος, τέλεια χωρίς αμαρτία, ο μόνος που μπορεί να ισχυριστεί ότι τίποτε το κακό δε βρέθηκε πάνω Του, προσήλθε και ζήτησε να βαπτιστεί από τον Ιωάννη.
Ας το πούμε καθαρά: οι θρησκευτικοί ηγέτες θα έπρεπε να βαπτιστούν και είχαν ανάγκη να βαπτιστούν, παρολαυτά, το αρνήθηκαν. Ο Ιησούς δε θα έπρεπε να βαπτιστεί και δεν είχε ανάγκη να βαπτιστεί, όμως, παρολαυτά, βαπτίστηκε.
Αλλά, για ποιο λόγο;
Ο λόγος είναι γιατί οι άνθρωποι έχουμε την τάση να σκεφτόμαστε αντίστροφα. Θεωρούμε τον εαυτό μας ανώτερο από αυτό που είναι πραγματικά. Γι' αυτό είμαστε γρήγοροι και ικανοί να εντοπίσουμε στους άλλους και την παραμικρή αμαρτία και λάθος τους, αλλά ποτέ τα δικά μας.
Όλοι μας έχουμε στο κεφάλι μας την ιδέα ότι εμείς είμαστε κοντά στην κορυφή, ενώ οι άλλοι είναι στον πάτο. Όσοι είναι καλοί και σωστοί σαν και μας, αυτούς τους τοποθετούμε μαζί μας στην κορυφή. Όοσι είναι κακοί και δε μας μοιάζουν, αυτούς τους τοποθετούμε στο κατώτερο σημείο μιας νοητής κλίμακας. Τους αντιμετωπίζουμε με απόρριψη. Έτσι, λοιπόν, και εκείνοι οι θρησκευτικοί ηγέτες έκαναν το ίδιο. Σαν κι εκείνους ακριβώς είμαστε και μεις τυφλοί να δούμε την αμαρτία μας, γιατί είμαστε συνεχώς απασχολημένοι να εντοπίσουμε και να διαπιστώσουμε την αμαρτία στις ζωές των άλλων.
Αγαπητοί φίλοι, η αμαρτωλή μας φύση είναι μία βαθύτατη διαστροφή, τόσο βαθιά και τόσο μεγάλη, που πολλές φορές αδυνατούμε να την αντιληφθούμε. Η κουλτούρα μας δε μας βοηθάει να το καταλάβουμε καθώς συνεχώς μας επαναλαμβάνει ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε κατά βάση καλοί, με απέραντες δυνατότητες. Έτσι, ο λόγος του Θεού ως Νόμος πρέπει να κηρύττεται στα αυτιά και τις καρδιές μας, για να μπορούμε να καταλαβαίνουμε ότι η αμαρτία μέσα μας δεν έχει τελειωμό, δεν έχει πάτο. Ότι είμαστε και εμείς στο κατώτερο σημείο αγιότητας. Ότι είμαστε τόσο ένοχοι, ως παιδιά του Αδάμ και της Εύας, όσο όλοι οι άλλοι. Αυτός είναι ο λόγος που ξεκινάμε κάθε λειτουργία μας με εξομολόγηση.
Η εξομολόγηση των αμαρτιών στην αρχή κάθε λειτουργίας έχει το νόημα να μας προστατέψει από το μοιάσουμε τους Φαρισαίους και τους Σαδουκαίους οι οποίοι αρνούνταν την ανάγκη να βαπτιστούν, το βάπτισμα μετανοίας του Ιωάννη. Η εξομολόγηση των αμαρτιών τσακίζει όλη μας την περηφάνεια και την προσποιητή αγιότητα στη συμπεριφορά μας. Η εξομολόγηση των αμαρτιών στην αρχή κάθε λειτουργίας έχει σκοπό να μας επαναφέρει στην πραγματικότητα, να μας καθίζει στο έδαφος, από εκεί που πετούσαμε στα σύννεφα της μεγάλης ιδέας για τον εαυτό μας. Είναι μία ευλογία όσο κι αν μας πονά. Βλέπετε, ο αμαρτωλός παλαιός Αδάμ που συνεχίζει να κατοικεί μέσα μας σιχαίνεται να εξομολογείται τις αμαρτίες τους. Ο παλαιός Αδάμ σιχαίνεται τη σιτγμή που πρέπει να εξομολογηθεί το πόσο αμαρτωλός είναι σε λόγια, σκέψεις και πράξεις.
Αυτό σημαίνει ότι αν αγωνίζεσαι να ομολογήσεις τις αμαρτίες σου στην αρχή της λειτουργίας ή αν οι φίλοι ή η οικογένειά σου προσβάλλεται από την εξομολόγηση των αμαρτιών, ακόμα καλύτερα. Το γεγονός αυτό δείχνει ότι ο παλαιός Αδάμ μέσα σου, η αμαρτωλή σου φύση δηλαδή, δέχεται επίθεση και στριμώχνεται στη γωνία. Ο παλαιός Αδάμ δε δέχεται να σέρνεται μπροστά του θρόνο του Θεού σε εξομολόγηση. Τον ενοχλεί απίστευτα να τοποθετείται στη βάση, στον πάτο, στο κατώτερο σημείο της κλίμακας αγιότητας και να κομματιάζεται η μεγάλη ιδέα που είχε για τον εαυτό του σε χίλια κομμάτια.
Όποτε ομολογούμε τις αμαρτίες μας, όμως, δεν παραμένουμε σε απόγνωση, σε ενοχή και σε καταδίκη, αλλά ο ποιμένας στη θέση και με εντολή του Ιησού, με τα χέρια του πάνω μας όπως όταν μας κάλυπτε το νερό της βάπτισης, διακηρύσσει την πολύ σημαντική αλήθεια: Συγχωρώ όλες τις αμαρτίες σας στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος''. Η σύναξη των πιστών, ακούγοντας τα λόγια αυτά της άφεσης των αμαρτιών, κάνει το σημείο του σταυρού και θυμάται ότι καθένας που την αποτελεί βαπτίστηκε στο όνομα του Χριστού.
Στα υμνολόγιά μας, υπάρχουν σημεία όπου είναι τυπωμένο ένα μικρό κόκκινο σταυρουδάκι. Στα σημεία αυτά, καλούμαστε να κάνουμε το σημείο του σταυρού με χαρά. Γιατί; Επειδή, το σημάδι του σταυρού είναι η ανάμνηση της βάπτισής μας.
Βλέπετε, η βάπτισή μας δεν είναι ένα άσχετο και ασήμαντο γεγονός της ζωής μας κατά το παρελθόν, ένα γεγονός που δεν αφορά το σήμερα, την παρούσα στιγμή. Αλλά μάλλον, η βάπτισή μας είναι η παροντική πραγματικότητα για μας. Εσύ κι εγώ έχουμε βαπτιστεί -βαπτιστήκαμε εν Χριστό, με το Χριστό, στο βάπτισμα του Χριστού, στο όνομα του Χριστού. Εμείς αποτελούμε το λόγο για τον οποίο ο Χριστός βαπτίστηκε στον Ιορδάνη ποταμό, ευθύς εξαρχής. Με άλλα λόγια, όταν ο Ιησούς βάδισε μέσα στον Ιορδάνη ποταμό, το έκανε στη θέση μας. Σαρκώθηκε για μας την αμαρτωλή μας σάρκα και θεωρήθηκε στη θέση μας ο μεγαλύτερος αμαρτωλός, ώστε να πάρει πάνω του τις αμαρτίες του κόσμου. Ναι, έθεσε πάνω του όλη την αμαρτία του κόσμου κατά τη βάπτισή του στον Ιορδάνη και την καθάρισε από πάνω του, δηλαδή από πάνω μας, έτσι ώστε να βυθίζονται και να πνίγονται οι αμαρτίες αυτές μαζί του στο βάπτισμα. Φορτωμένος με τις αμαρτίες του κόσμου, ο Ιησούς τις βύθισε στα νερά του Ιορδάνη, όπως ακριβώς τις κάρφωσε στο σταυρό μαζί με το σταυρωμένο του σώμα, στο Γολγοθά. Ο Ιησούς εκπληρώνει όλη τη δικαίωση. Αυτός είναι η δικαίωσή μας, όχι εμείς με τα έργα μας.
Αγαπητοί, βαπτισμένοι άγιοι, ακούστε αυτό: ο Ιησούς θέτει τον εαυτό του με τους αμαρτωλούς, αμαρτωλούς όπως είσαι εσύ, στη βάπτισή του στον Ιορδάνη. Και την ίδια στιγμή, εσύ και εγώ ενωνόμαστε με το Χριστό, συμμετέχουμε με το Χριστό -τον μόνο δίκαιο- στη βάπτισή του, επίσης.
Έτσι, αγαπητέ φίλε, σταμάτα να προσποιείσαι ότι δεν είσαι αμαρτωλός. Σταμάτα να κρύβεσαι πίσω από την αυτοδικαίωσή σου. Αν θεωρείς ότι είσαι ελεύθερος από την τάση να αμαρτάνεις, τότε, απλά, κοροϊδεύεις τον εαυτό σου. Μία τέτοια εντύπωση είναι σκέτη ανοησία. Πραγματικά, αν θεωρείς ότι δεν είσαι αμαρτωλός, τότε αντιτίθεσαι στη βάπτισή σου και στον ίδιο το Χριστό. Το να προσπαθείς να ζεις δαν να 'σαι καλύτερος από τους άλλους, χωρίς κανένα σφάλμα και λάθος, κάνει το Θεό να μοιάζει και να φαίνεται ψεύτης. Η αυτοδικαίωση και η περηφάνεια που την συνοδεύει δεν εντυπωσιάζει κανέναν, ιδίως το Θεό, αλλά το μόνο που φανερώνει είναι την άγνοιά σου για το Θεό.
Αντί να φέρεσαι και να νομίζεις έτσι, μετανόησε. Μετανόησε που δεν ομολογείς τις αμαρτίες σου και άρχισε να τις ομολογείς με θάρρος. Όχι με περηφάνεια, αλλά με μεταμέλεια. Το πιο σημαντικό, όταν εξομολογείσαι, θυμήσου ότι έχεις βυθιστεί στη βάπτισή σου. Ναι, επίστρεψε στη βάπτισή σου. Θυμήσου ότι η ενοχή για τις αμαρτίες σου είναι στα νερά που βαπτίστηκε ο Ιησούς. Θυμήσου ότι Αυτός έχει βαπτιστεί και έχει καρφωθεί στο σταυρό και έχυσε το αίμα του για σένα, για τις δικές σου αμαρτίες, για να σε δικαιώσεις και να σε σώσει. Θυμήσου ότι αυτή η χάρη, αυτή η δικαίωση, αυτή η σωτηρία, αυτό το δώρο είναι δικό σου, χάριν του Χριστού, χάριν του ότι όταν βαπτίστηκες πήρες μέρος στη δική του βάπτιση, έγινες μέλος του σώματός του.
Και να ξέρεις και αυτό, επίσης; όπως ο Πατέρας ήταν ευχαριστημένος με τον Ιησού στη βάπτισή του στον Ιορδάνη ποταμό, έτσι ο Πατέρας είναι ευχαριστημένος και με σένα. Πώς να μην είναι ευχαριστημένος με σένα, αφού όταν βαπτίστηκες πήρες μέρος, συμμετείχες, στη βάπτιση του Χριστού; Αν ο Ιησούς είναι το αντικείμενος της θείας ευδοκίας και ο Ιησούς είναι το αντικείμενος της σωτηρίας σου, πώς γίνεται να μη είναι ο Πατέρας κατευχαριστημένος και από σένα, παρότι παραμένεις ένας αμαρτωλός;
Αγαπητοί, βαπτισμένοι άγιοι, οι ουρανοί είναι ανοιχτοί χάρη στη βάπτιση του Χριστού και είναι ανοιχτοί και για σένα, χάρη στη βάπτισή σου. Παραμένουν ανοιχτοί για σένα, γιατί η βάπτισή σου είναι ένα συνεχές αληθινό γεγονός και μία πραγματικότητα. Δεν υπάρχει διαχωριστική γραμμά ανάμεσα στο Θεό και σε σένα. Επειδή ο Ιησούς κατήλθε στα νερά της βάπτισή του και τα άγγιξε με τη σάρκα και το αίμα του, έκανε τη βάπτισή σου να είναι ένα άγιο γεγονός. Γι' αυτό μην έχεις καμία αμφιβολία. Στη βάπτισή σου ο ουρανός άνοιξε για να συγχωρηθούν οι αμαρτίες σου. Ως εκ τούτου, είσαι ένας συγχωρημένος αμαρτωλός, δηλαδή ένας άγιος. Γιατί άγιοι είναι όσοι βαπτίστηκαν στο όνομα του Πατέρα και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Αμήν.


CLICK HERE to 'Like' on Facebook
CLICK HERE to 'Follow' on Twitter
CLICK HERE to Subscribe on iTunes
CLICK HERE to Subscribe on Podbean