So, You Don't Go To Church Anymore? Here Is The Reason Why (Translated Into Greek)
A special thank you to Jordan Tsakmalis of Katerini, Greece, for his recent translation of this sermon.
Ώστε σταμάτησες να πηγαίνεις στην εκκλησία; Πολύ καλά κάνεις αν η εκκλησία δεν διδάσκει το Ευαγγέλιο.
Λουκάς 14:15-24
Στο όνομα του Ιησού. Αμήν.
Στη σημερινή παραβολή, ο Ιησούς μάς μιλάει για ένα μεγάλο και πλούσιο γεύμα και για κάποιες κατηγορίες ανθρώπων οι οποίοι με διάφορες δικαιολογίες δεν πήραν μέρος σ' αυτό παρότι προσκλήθηκαν. Ας το πω ευθύς εξαρχής και καθαρά: οι δικαιολογίες τους ήταν ρηχές και ανόητες. Έτσι, η παραβολή αυτή του Ιησού δεν έχει να κάνει με νόμιμους και πραγματικούς λόγους, αλλά με επιφανειακές δικαιολογίες σαν κι αυτές που χρησιμοποιεί πολύς κόσμος, για να μην έρχεται στην εκκλησία, να μην εκκλησιάζεται.
Βλέπετε, οι ποιμένες ακούν συχνά κάθε είδους δικαιολογία που υπάρχει από άτομα και οικογένειες για το λόγο που δεν έρχονται στην εκκλησία. Υπάρχουν πολλές δικαιολογιες, μην το αρνείστε. Αλλά γιατί φέρνουμε δικαιολογίες για να μην εκκλησιαζόμαστε;
Ίσως, επινοούμε δικαιολογίες για να βγάλουμε τον εαυτό μας από τη δύσκολη θέση να απολογηθεί για το γεγονός ότι δεν εκκλησιαζόμαστε, δεν προσερχόμαστε στην εκκλησία, έτσι ώστε να μην αισθανόμαστε μέσα μας άσχημα. Αλλά, αυτή η εξήγηση δε νομίζω ότι μπαίνει στην καρδιά του προβλήματος. Το ζήτημα είναι πολύ περισσότερο βαθύ.
Αν εσύ κι εγώ, σταθούμε για λίγο και σκεφτούμε την παραβολή του Ιησού κάπως πιο προσεκτικά, θα δούμε ότι κάτι δεν πάει καλά. Σκέψου κάπως έτσι: ο άνθρωπος που προετοίμασε το μεγάλο και πλούσιο γεύμα δεν κάλεσε κόσμο για να τους προσφέρει πίτσα σε χάρτινες συσκευασίες και νάτσος. Δεν τους κάλεσε να φάνε γεύματα σαν κι αυτά που προσφέρουν δωρεάν τα πολυκαταταστήματα τις μέρες των εκπτώσεων, στα πλαίσια ευκαιριών για ταξίδια στην Καραϊβική. Ο άνθρωπος που προετοίμασε το δείπνο δεν ήταν ένας μοναχικός εργένης που επιζητούσε κοινωνικές σχέσεις και έτσι είχε την ιδέα να διοργανώσει ένα λαμπερό πάρτι για να βγει από το συναισθηματικό του αδιέξοδο. Όχι. Ο άνθρωπος αυτός κάλεσε κόσμο σ' ένα μεγάλο και πλούσιο δείπνο και το ότι κάποιοι επικαλέστηκαν κάθε είδους δικαιολογία να μην προσέλθουν, δεν έχει νόημα, είναι ανεξήγητο.
Τώρα, να ξεκαθαρίσω ότι όταν μιλάω για μεγάλο και πλούσιο δείπνο, προσωπικά, δεν εννοώ απλά ένα μεγάλο δείπνο την Ημέρα των Ευχαριστιών. Τέτοιου είδους τραπεζώματα, σαν κι αυτά που οι περισσότεροι ξέρουμε και έχουμε συμμετάσχει, μοιάζουν με παιδικό παιχνίδι συγκρινόμενα με το σπουδαίο δείπνο που προετοίμασε ο άνθρωπος αυτός. Βλέπεις, αν ήσουν εσύ καλεσμένος σε ένα τέτοιο δείπνο, σε ένα σαν κι αυτό που περιγράφει ο Ιησούς, θα σου έδινα να φορέσεις έναν εκπληκτικό λευκό χιτώνα ως σύμβολο τιμής, καθώς κι ένα λουλουδένιο στέμμα στο κεφάλι. Ακόμα, θα σε οδηγούσαν σε έναν καναπέ απ' όπου ξαπλωμένος θα είχες πρόσβαση στο τραπέζι όπου θα σου προσφερόταν εκλεκτό κρασί να πιεις. Θα σε ράντιζαν με υπέροχα αρώματα, για να μοσχομυρίζεις. Και όση ώρα θα περίμενες για το φαΐ, θα σε διασκέδαζαν με τραγούδια, μουσικές και χορούς. Έπειτα, θα σου φέρναν το φαγητό. Φαντάσου το τελειότερο φαΐ που θα μπορούσες ποτέ να γευτείς, μαγειρεμένο για το κέφι σου και μόνο. Και μετά το γεύμα; Μην πάει καν ο νους σου ότι θα σου ζητούσαν να πλύνεις τα πιάτα και να καθαρίσεις το τραπέζι. Υπηρέτες θα τα 'καναν όλ' αυτά για σένα και θα σου έφερνα νερό και σαπούνι να πλυθείς και πετσέτες να σκουπιστείς.
Ας ξαναγυρίσουμε, τώρα, στο νόημα της παραβολής του Ιησού. Όπως προανέφερα, κάποιοι από τους προσκεκλημένους είχαν αστείες δικαιολογίες να μην παραστούν στο δείονο. Γιατί, όμως; Απάντηση: φέρονταν θαρρείς και το δείπνο αυτό ήταν ένα είδος κατάρας που πάση θυσία ήθελαν να αποφύγουν. Όπως ακριβώς μία έφηβη κοπελίτσα που λέει σε ένα ενοχλητικό αγόρι: ''Δεν μπορώ να βγω μαζί σου σε ραντεβού, γιατί έχω να πλύνω τα μαλλιά μου'', οι δικαιολογίες τους μας κάνουν να πιστεύουμε ότι η πρόσκληση σ' εκείνο το δείπνο τους έφερνε σε αμηχανία και άβολη θέση και καθόλου δεν το 'βλεπαν σαν ένα σπουδαίο δώρο.
Αγαπητοί φίλοι, είμαι πεπεισμένος ότι ο λόγος που πολλοί άνθρωποι αποφεύγουν την εκκλησία και επινοούν κάθε είδους δικαιολογία να μην έρχονται σ' αυτήν είναι γιατί έχουν την άποψη ότι οι λειτορυγίες της είναι μία κατάρα, μία άβολη κατάσταση και όχι ένα σπουδαίο δώρο.
Ας σας αποκαλύψω ένα μικρό μυστικό και μία κρυφή σκέψη. Πολλοί άνθρωποι στην Αμερική είναι όντως δικαιολογημένοι να θέλουν να μην πηγαίνουν στην εκκλησία, να την αποφεύγουν, να την αγνοούν. Και ποιος είναι άραγε ο λόγος; Πολλές εκκλησίες στην Αμερική δε λειτουργούν όπως ένα μεγάλο και πλούσιο γεύμα όπου τα δώρα του Κυρίου προσφέρονται δωρεάν και με χαρά.
Επιτρέψτε μου να εξηγήσω.
Φαντάσου να δουλεύεις πέντε μέρες την εβδομάδα για να εξυπηρετείς τους πελάτες και να υπηρετείς το αφεντικό σου. Έρχεται μετά το Σάββατο και πρέπει να υπηρετήσεις τις οικογενειακές ανάγκες, να καθαρίσεις το σπίτι, να ασχοληθείς με ένασωρό δουλειές. Και μετά την παύση αυτού του συναγερμού, έρχεται η Κυριακή. Ξυπνάς, σηκώνεσαι, βάζεις τα καλύτερα ρούχα σου και οδηγείς μέχρι την εκκλησία, για να προσφέρεις το τέλειο στο Θεό.
Στην έναρξη της εκκλησιαστικής λατρείας, ο οδηγός δοξολογίας βγαίνει έξω και σου ζητά να σταθεία και να κάνεις έναν χαρούμενο θόρυβο προς το Θεό. Μετά από μερικούς ύμνους και πριν καν χωνέψεις τον πρωινό καφέ, ο οδηγός δοξολογίας αρχίζει και φωνάζει: ''Τώρα είναι η στιγμή, ας ψάλλουμε με κέφι! Ελάτε, αδέρφια, να σηκώσουμε ψηλά τα χέρια μας σε αίνο και δοξολογία''. Αφού τελειώσει όλο αυτό και ενώ αρχίζεις και σκέφτεσαι ότι ευτυχώς θα γίνει ένα διάλειμμα, βγαίνει έξω ο ποιμένας και αρχίζει το κήρυγμα, δηλαδή αρχίζει να καταμετρά μία λίστα τρόπων για να γίνεις ένας καλύτερος χριστιανός και να υπηρετείς καλύτερα το Θεό σε ένα σωρό διακονίες και δραστηριότητες και προγράμματα της εκκλησίας.
Τελειώνει η εκκλησία και πηγαίνεις σπίτι, πέφτεις στο κρεβάτι και άντε πάλι από την αρχή, μία από τα ίδια, καθώς ξημερώνει Δευτέρα.
Κύριες, σπλαχνίσου μας όλους μας.
Τέτοιου είδους εκκλησιασμοί -που πράγματι υπάρχουν σε κάθε πόλη και χωριό της Αμερικής- δεν έχουν ως επίκεντρο την προσφορά δώρων από το Θεό στον άνθρωπο, αλλά αντίθετα, επίκεντρο είναι το τι θα πάρει, τι θα αποσπάσει, από τους πιστούς προς τον Θεό. Σε αυτού του είδους τις εκκλησίες, αναμένεται ότι θα έρθεις στην εκκλησία την Κυριακή για να προσφέρεις το καλύτερο που μπορείς στο Θεό με παθιασμένες προσευχές και δεήσεις και με γεμάτο ενέργεια και ένταση τραγούδι. Και, στην περίπτωση που δεν έφτασες στο ύψος των απαιτήσεων και των προσδοκιών, ο ποιμένας θα σου δώσει συμβουλές και σημεία να προσέξεις έτσι ώστε να μπορείς να ζεις όσο τελειότερα μπορείς τη ζωή σου για το Θεό. Η τραγωδία είναι ότι αντί οι πιστοί να είναι προσκεκλημένοι σε ένα μεγάλο και πλούσιο δείπνο, που αυτό ακριβώς είναι η θεία λειτουργία, αυτοί υποχρεώνονται να πάνε στην κουζίνα και υποχρεούνται να κάνουν ένα σωρό δουλειές σαν υπηρεσία στο Θεό. Αυτές οι εκκλησίες περιμένουν από τους πιστούς να έρθουν στην εκκλησία σαν να 'ναι υπηρετικό προσωπικό, μάγειρες, σερβιτόροι, υπάλληλοι διαδρόμου σε ξενοδοχείο και να κάνουν πράγατα για το Θεό, λες κι ο Θεός έχει ανάγκη να υπηρετηθεί από την ανθρωπότητα. Ντροπή!
Κύριε, δείξε έλεος σε όλους μας.
Άκου τι λέει ο Χριστός. Ναι, άκου:
''Ο Υιός του Ανθρώπου δεν ήρθε να υπηρετηθεί, αλλά να υπηρετήσεις και να προσφέρει τη ζωή του ως λύτρο για χάρη των πολλών''.
Βαπτισμένοι άγιοι, τα λόγια αυτά σημανουν το εξής: Αν η εκκλησιαστική λατρεία σ' αυτόν εδώ το ναό αποτυγχάνει να είναι ένα μεγάλο και πλούσιο δείπνο που σου προσφέρει τα δώρα του Θεού, τότε, η εκκλησία αυτή είναι πραγματικά μία κατάρα και θα 'πρεπε να την αποφεύγεις. Οι πόρτες της θα 'πρεπε να κλείσουν και το κτίριο να κατεδαφιστεί. Όμως, αν οι εκκλησίες είναι πιστές στο λόγο και αποτελούν πλούσια δείπνα της συγχώρησης, της ζωής και της σωτηρίας που ο Κύριος μάς προσφέρει, τότε, μην αντιμετωπίζεις την εκκλησία σαν να 'ναι κατάρα και κάτι που καλύτερα είναι να το αποφεύγεις.
Αγαπητοί βαπτισμένοι άγιοι, έχετε κατά νου ότι οι λατρείες εδώ, στον Ιερό Ναό του Αποστόλου Παύλου, ακολουθού τη δομή μιας λειτουργίας. Η λειτουργία αυτή προέρχεται κατευθείαν από τα υμνολόγιά μας. Και στα υμνολόγιά μας ονομάζονται οι λειτουργίες αυτές ως Θείες Λειτουργίες. Αυτό το ''θείες'' σημαίνει ''του Θεού'', ''του Κυρίου'', ότι δηλαδή ο Θεός την κάνει, ο Θεός μάς την προσφέρει και προσφέρεται σ' αυτήν. Για σένα. Με άλλα λόγια, κάθε λατρεία της εκκλησίας, εδώ, στον Ναό του Αποστόλου Παύλου, είναι σαν το σπουδαίο δείπνο στο οποίο αναφέρεται ο Χριστός στην παραβολή του και σκοπός είναι να σε υπηρετήσει και να σου δοθεί.
Τι σπουδαία, όμορφα και χαρούμενα νέα. Όταν συμμετέχεις σε μία Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό του Αποστόλου Παύλου, δεν ντύνεις τον Κύριο με έναν τιμητικό χιτώνα, αλλά ο Κύριος σε ντ΄θνει με την υπέρλαμπρη δικαίωσή του μέσω της βάπτισης, εκεί όπου συγχωρήθηκαν η αμαρτία και η ενοχή σου. Όταν περνάς τις θύρες του θυσιαστηρίου, δεν προσέρχεσαι σαν να 'σαι το παιδί που βοηθά στην κουζίνα ή σαν υπηρετικό προσωπικό στο σερβίρισμα ενός γεύματος που προσφέρεται προς τον Κύριο, με φαγητά που μαγειρεύονται σε μία μικρή και βρώμικη κουζίνα, αλλά ο Κύριος προετοιμάζει ένα τραπέζι για σένα και σου δίνει το σώμα του και το αίμα του. Και ο ιερέας, καθώς στέκεται στον άμβωνα, δεν είναι ο μάστερ σεφ που δίνει εντολές φωνάζοντας και πιέζοντας τους σερβιτόρους και τους μάγειρες να δουλέψουν πιο έντονα, αλλά, αντίθετα, είναι αυτός που διακηρύττει τα Καλά Νέα της συγχώρησης, της ζωής και της σωτηρίας στα αυτιά σου.
Βαπτισμένοι άγιοι, στις Θείες Λειτουργίες ο Κύριος δίνει τον εαυτό του σε σένα. Για σένα. Σου δίνει το παν, σε τίποτα δεν τσιγκουνεύεται, χάρη πάνω στη χάρη, για σένα, για να την δεχτείς. Ένα σπουδαίο δείπνο.
Έτσι, οι δικαιολογίες πραγματικά δεν έχουν νόημα, όταν έχεις κατανοήσει τι είναι και τι σημαίνει ο εκκλησιασμός μας, ότι πρόκειται για παράθεση μεγάλων και πλούσιων σε χάρη γευμάτων. Επιπλέον, ο ευαγγελισμός και η προσέγγιση άλλων ανθρώπων έχει νόημα όταν η λατρεία της εκκλησίας είναι σπουδαία τραπεζώματα με αφθονία φαγητού και με θέσεις για όλους. Ο ευαγγελισμός και η προσέγγιση άλλων ανθρώπων είναι απλά να πηγαίνουμε παντού και σε όλους και να λέμε: ''Ελάτε, όλα είναι έτοιμα, για σας, τώρα''.
Κι όταν πιάνεις τον εαυτό σου να μην θέλει να έρθει στο σπουδαίο αυτό δείπνο που είναι η Θεία Λειτουργία; Λοιπόν, στην περίπτωση αυτή δεν είναι παρά ο παλαιός Αδάμ μέσα σου που καλύπτει με μιζέρια αυτό που δεν είναι παρά η χαρά η ίδια. Είναι ο παλαιός Αδάμ μέσα σου που μισεί τις ευλογίες του Κυρίου στο μεγάλο και πλούσιο δείπνο του. Η παλαιά σου φύση είναι ανόητη και το μόν που της αξίζει είναι να την αρχίσεις στις κλωτσιές και να την πετάξεις απ' το παράθυρο, καθώς σηκώνεσαι να πας στη γιορτή του Κυρίου, στο θαυμάσιο μεγάλο του δείπνο.
Έτσι, βαπτισμένοι άγιοι, χαρείτε. Είστε ευλογημένοι όταν γίνεστε αποδέκτες των δώρων του Χριστού. Είστε ευλογημένοι, όχι καταραμένοι, όταν προσέρχεστε στο θυσιαστήριο, στην αγία τράπεζα, όχι για να δώσετε στο Θεό το καλύτερο που μπορείτε και έχετε, αλλά για να δεχτείτε από το Θεό το καλύτερο που αυτός, εν Χριστώ, προσφέρει σε σας.
Στο όνομα του Ιησού. Αμήν.
CLICK HERE to Subscribe on iTunes
CLICK HERE to Subscribe on Podbean